tag:blogger.com,1999:blog-74570274578014485212024-03-13T09:59:05.282+07:00วานปรัสถ์vanprasthhttp://www.blogger.com/profile/09491013262550232495noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-7457027457801448521.post-17228780728458695872008-07-24T13:42:00.005+07:002008-07-24T16:06:52.117+07:00มดน้อยยามบ่ายภายใต้แสงแดดที่แสนอบอุ่น ขณะที่มดแดงเดินเรียงแถวสีแดงเถือกเป็นทางอยู่นั้น<br />เจ้าออมมดแดงน้อย ก็ถามพ่อของตัวเองขึ้นมาว่า..<br /><strong>"พ่อคับ.. นี่เรากำลังจะเดินไปไหนกันคับ?"</strong><br /><strong>"ไม่รู้สิออม"</strong> พ่อพูด <strong>"เราก็แค่เดินตามๆเขาไป"</strong><br /><strong></strong><br />มดน้อยออมยังคงสงสัย จึงตะโกนถามมดข้างหน้าว่า <strong>"น้าๆ !! น้ากำลังจะเดินไปไหนหรอคับ?"</strong><br /><strong>"ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน"</strong> น้าคนข้างหน้าตอบ <strong>"ก็แค่เดินตามๆเขาไปแค่นั้นแหละ"</strong><br /><strong></strong><br /><strong>"แล้วพี่ล่ะ กำลังจะไปไหนหรอคับ?"</strong> มดน้อยออม หันไปถามพี่มดขี้เมาที่เดินตามมาด้านหลัง<br /><strong>"พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน"</strong> มดหนุ่มที่เดินตามมาพูด <strong>"ก็เดินตามตูดเอ็งกับอาเจ็กมาเนี่ยแหละ"</strong><br /><strong></strong><br />หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีมดแก่เดินแบกขนมเค๊กก้อนโตสวนทางมา..มดน้อยออมจึงถามไปว่า<br /><strong>"คุณตาๆ ไปไหนมาหรอคับ?"</strong><br /><strong>"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"</strong> มดแก่ตอบ <strong>"ก็แค่เดินๆตามเขาไป แล้วก็ไปเจอเค๊กก้อนยักษ์ ฉันเลยกินซะพุงกางเลย"</strong><br /><strong>"โหว!!.. แล้วคุณตาจะแบกเค๊กไปไหนหรอคับ เค๊กดูน่ากินจังเลยนะคับ"</strong><br />มดน้อยออมพูดพร้อมมองไปยังเค๊กที่มดแก่แบกอยู่ด้วยแววตาเป็นประกาย<br /><strong>"อ้อ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"</strong> มดแก่ตอบ <strong>"เห็นเขาทำกัน ก็เลยทำตามๆเขาไปน่ะ หลานเดินเลยไปอีกไม่ไกลหรอกเดี๋ยวก็ได้กินแล้ว"</strong><br /><strong>"ครับผม"</strong> มดน้อยออมรับคำ <strong>"แล้วนี่คุณตากำลังจะเดินไปไหนต่อหรอคับ"</strong><br /><strong>"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"</strong> มดแก่ตอบ <strong>"ก็เดินตามๆเขาไปน่ะนะ ไปละ โชคดีนะหลานเอ้ย.."</strong><br /><strong></strong><br />หลังจากนั้นมดน้อยออมกับพ่อก็เดินต่อไป สวนทางกับมดแก่แบกเค๊กมากมายหลายร้อยตัว<br />จนกระทั่งแถวที่เดินอยู่ถูกเปลี่ยนทิศทางเป็นเดิน U-Turn โดยไม่รู้ตัว..<br />มดน้อยออมก็พูดขึ้นว่า<br /><strong>"พ่อครับ ผมว่าเราควรจะถึงแล้วนะคับ ผมได้กลิ่นเหมือนขนมเค๊กอยู่ใกล้ๆนี้เอง แล้วนี่เรากำลังจะเดินไปไหนกันล่ะพ่อ.."</strong><br />พ่อออกอาการรำคาญ แล้วกล่าวว่า<br /><strong>"เจ้านี่ช่างวุ่นวายเสียจริง</strong> คงไม่มีมดตัวไหนในรังจะสงสัยอะไรเช่นเจ้า เรา<strong>ก็เดินตามๆเขาไปเถอะเดี๋ยวก็ถึงเอง.."</strong>vanprasthhttp://www.blogger.com/profile/09491013262550232495noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7457027457801448521.post-68063588928923674552008-07-15T17:29:00.002+07:002008-07-15T17:36:39.381+07:00เด็กซนเป็น เทวดา..<span >เย็นวันหนึ่งขณะที่ผู้เป็นแม่กำลังแต่งตัวให้กับหนูน้อยออมของเขา </span><br /><span >เพื่อไปงานปาร์ตี้ เมื่อแม่หวีผม และจัดปกเสื้อให้ลูกเสร็จ พร้อมกับพูดว่า</span><br /><span >"เอาล่ะ ไปได้แล้ว ขอให้สนุกนะ . . . ทำตัวดีๆนะลูก"</span><br /><span >"เอาอีกแล้ว แม่!" หนูน้อยออมพูด </span><br /><span ></span><br /><div align="left"><span ><strong>" ตกลงแม่ต้องการให้ผมเป็นแบบไหนกันแน่ แม่ต้องเลือกเอาซักอย่าง"</strong></span></div>vanprasthhttp://www.blogger.com/profile/09491013262550232495noreply@blogger.com3